Dedem huzur içinde yatsın. Ailesi için her zaman her şeyi yapmış bir adamdı. 3'te arayabilirdin, 80 yaşında bir adam, ve dünyanın herhangi bir yerinde sana doğru yola çıkardı. Gençliğinde yıldız bir sporcu, çok erken yaşta eşini buldu ve bugüne kadar birlikte kaldılar. Tanıdığım en iyi insan. Bu adamın benim için yapmayacağı bir şey yoktu. Beni kendi oğlu gibi büyüttü. Tüm aileyi, herkes kendi çocuğuymuş gibi büyüttü. Çok çalışkandı, kendi işlerini yürüttü ve daha sonra biraz da çalıştı. Hareket halinde olmayı severdi, bu yüzden ortalamayı aştı. Son ana kadar güçlüydü. Kalbi, akciğerleri ve böbrekleriyle yaşadığı zorluklar son birkaç yıl sürdü, ama o bunu son zamanlara kadar göstermedi. Her erkeğin karşılaştığı bir zaman gelir, savaşın bunaltıcı hale geldiği. Umarım ben de yaşlandıkça aynı türde bir gücü sergileyebilirim ve o güç gerektiğinde ilham almak için ona bakacağım. Her zaman yapmak istediğin daha fazla şey olacaktır. Kim olduğumdan gurur duyduğunu biliyorum. Zor zamanlarda ona yardım ettim, her zaman "Şu an kaç takipçin var?", "Piyasada para kazandın mı? Geçen gün büyük bir hareket olduğunu duydum" diye sorardı. Finansa pek odaklanmamıştı, ama kariyerim hakkında konuştuğumda yüzünün aydınlanma şekli bana mutluluk veriyordu. Her zaman söyleyeceklerime çok ilgiliydi. İşten, hikayelerden, aklımdaki her şeyden. Bunu yazıyorum çünkü ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum. Kendimi hasta hissediyorum ve içimdeki bir parça sonsuza kadar gitti.

Son 36 saatimi onun yanında geçirdiğim ve hayatım boyunca ona söylemediğim her şeyi ona anlattığım için minnettarım. Acı çekiyordu ama her isteğinin karşılandığından emin olduk. Kolunu hareket ettirdi, sonra yastıklarını ayarladı, sonra bacaklarını hareket ettirdi ve her küçük şeyi yapmaktan zevk aldım. "Bu daha mı iyi?" Şöyle derdim.. ve zayıflığından dolayı çok kısa bir şekilde "mhm" derdi, ama beni duyabileceğini biliyordum ve onu rahatlatmak için elimizden gelen her şeyi yaptığımızı bildiğini biliyordum.

Bu çok kişisel ama bence bir yere yazılması gerekiyordu. Ve dürüst olmak gerekirse, önceki yazıdan aldığınız nazik yorumlar ve tavsiyeler son 36 saatte yardımcı oldu. Ve büyükbabamın da bunu bildiğinden emin oldum, ona yüzlerce kişinin onun için iyi dileklerde bulunduğunu ve dua ettiğini söyledim. Bu, yakın birini kaybettiğim ilk zaman. Sonunda, ona hayattayken çoğu çiçeğini verebildiğim için mutluyum ama size bir tavsiyem olursa, iyi ailenizle daha fazla zaman veya daha fazla para harcamaktan asla pişman olmayacaksınız. Onlar her saniye, her dolar ve daha fazlasına değer. Onlara hala burada iken çiçeklerini verin.

Seni seviyorum Pop, sen tanıdığım en iyi adamdın ve hâlâ öylesin. İleriye doğru devam edeceğim ve karakterinin bende parlamasına izin vereceğim. Bir gün seni tekrar göreceğimi umuyorum.