2000U'dan 10,000U'ya Yükselip Sonra Yarısını Kaybetmek: Kripto Para İşlemlerinde Acı Bir Ders

Birçok yatırımcı, özellikle MEME coin'lere veya geçici trendlere ilgi duyarak, kripto para pazarına hızlı bir şekilde hesaplarını katlamak amacıyla girmektedir. Ancak gerçekler, kalabalığın peşinden koşmanın genellikle kayıplara yol açtığını, hatta hesabın yanmasına neden olduğunu göstermektedir. Temel ama etkili bir strateji, sermayeyi iki parçaya ayırmaktır. Sermayenin yarısı "güvenli pozisyon" olarak tutulur, yalnızca BTC ve ETH'ye tahsis edilir, piyasa dalgalanması ne olursa olsun kesinlikle dokunulmaz. Diğer yarısı "esnek pozisyon" haline gelir, yalnızca piyasanın belirgin bir eğilimi olduğunda kullanılır. Bu yöntem, riski sınırlamaya yardımcı olurken, aynı zamanda hesabın istikrarını korur. Sonraki ilke, anladığınız şeylerden para kazanmaktır. Her gün piyasada "sıcak noktalar" ortaya çıkıyor, ancak bunlara atılmak kumar oynamaktan farksızdır. Bunun yerine, yatırımcıların BTC'nin önemli hareketli ortalamalarını gözlemlemeye odaklanması gerekir. Bir coin aniden güçlü bir şekilde yükseldiğinde ve nedenini tam olarak bilmiyorsanız, buna atılmak oldukça risklidir. Cezbedici şeylerden kaçınmak, sermayeyi korumaktır. Ayrıca, kârın bir kısmını almak da önemli bir faktördür. Kâr her seferinde %15 veya daha fazla seviyeye ulaştığında, bir kısmını çekip stablecoin'e dönüştürmek, kârı güvence altına alarak "kâr henüz alınmadan zarar haline gelmesini" önler. Sonunda, zararı kesme disiplininin hayatta kalma ilkesi olduğu. Her işlemde, yaklaşık %3'lük bir stop-loss seviyesi belirlemek gerekiyor. Fiyat bu seviyeye ulaştığında, pozisyon hemen kapatılmalıdır. Birçok kişi zarar ettiğinde "ortalama maliyet düşürme" alışkanlığına sahiptir, ancak aslında bu, eski riski örtmek için yeni bir risk kullanma eylemidir ve daha büyük zararlarla sonuçlanabilir. Özetle, 2000U'dan 10.000U'ya giden yol şansa değil, disipline dayanıyor: akımın peşinden koşmamak, açgözlü olmamak, kaybeden pozisyonları çok uzun süre tutmamak. Bu prensipleri göz ardı eden herkes, er ya da geç bedelini ödemek zorunda kalır.