Bazı blok zinciri projeleri, görünüşte çekici ancak aslında potansiyel riskler taşıyan bir strateji benimsemiştir. Bu projeler, kullanıcıları çekmek için ödül puanları, token airdrop'ları ve işlem mining'i gibi yöntemler kullanmaktadır. Ancak, projenin kendisi ne kadar iyi olursa olsun, bu model ciddi sonuçlara yol açabilir.

Sürekli token basımı, dolaşım miktarının sürekli olarak genişlemesine neden olur ve bu, nihayetinde ikincil piyasanın performansını ciddi şekilde etkileyebilir. Kısa vadede bazı katılımcıların kar elde etmesine yol açabilir, ancak bu yaklaşım aslında sıradan yatırımcıların çıkarları pahasına gerçekleşmektedir.

Bu model esasen ikincil piyasa yatırımcılarının fonlarını proje sahiplerinin erken katılımcılarına aktarmaktadır. Bazı teknik açıdan güçlü projelerin bu modeli benimsemesine rağmen, token fiyatlarının sürekli olarak düşük kalabileceğini gözlemleyebiliyoruz.

Buna karşılık, gerçekten kaliteli projeler genellikle kullanıcıları çekmek için sübvansiyon sağlamaya ihtiyaç duymaz. Bazı başarılı merkeziyetsiz borsa örneklerine bakıldığında, hiç sübvansiyon sunmadıkları halde büyük sayıda gerçek kullanıcı çekmişlerdir. Bu projeler, işlem ücretlerini kullanarak Token geri alımı yapma yoluyla, Token fiyatlarının sürekli artışını sağlamış ve sağlıklı bir döngü oluşturmuşlardır.

Bu nedenle, yatırımcılar için ikincil piyasa işlemlerine katılmayı düşünürken, madencilik mekanizmasına dayanan projelere dikkatle yaklaşmaları gerekmektedir. Bu tür projeler, sonraki yatırımcıların daha büyük riskler üstlenmesine neden olabilir. Aksine, doğal olarak kullanıcıları çekebilen ve sürdürülebilir bir iş modeli olan projelere daha fazla odaklanmalıyız.