Riskten kaçınan yaşlı spekülatörler yeni yatırımlardan ve kaybedilen bir pozisyonu tutmaktan mahrum, rastgele bir seviyeye girmek dalgalanmaya dayanmakta zor, sıklıkla taraf olan fiyat aralığında alım yapıp hapsolmuş, pozisyonu kapatınca kaçırmak yönünde düşüş yaşıyor, araçta telafi ise uçurum kenarında dans etmek, düşük enerjili dopamin darbeleri, fomo duygusu sürdürülemez, yerel kusurlar android kabuk, izinler devre dışı bırakıldı, varlıkların talebi sıradanlaştırılmış ama aşırıya kaçmış, iyi bir çözüm yokken hala karmaşa içinde düşe kalka gidiyorlar, bakış açıları bile bıkkın, doğru yeri bulsalar ne olacak, pozisyon her zaman yetersiz ya da aşırı, yöneticilere ya da zengin düşüncesine ihtiyaç varken bireysel yatırımcıların ne işi var, dostane hizmet bulmak zor, kullanılabilir ve uyumlu bir arkadaş ortamı, kupon avantajlarıyla teşvik edilemez ama aynı zamanda ödüller de eksik, topluluk oluşturmamak, komünizm değil, işte bu da şifreleme ruhu değil mi?