Kurumsal çevrelerde ilginç bir şeyler gelişiyor. 2005'ten bu yana ilk kez, fon yöneticileri şirketlerin yapay zeka harcamaları hakkında ciddi şüpheler dile getiriyor. Ve hafif bir duygu kaymasından bahsetmiyoruz — şu anda net %20'lik bir kesim, şirketlerin yapay zeka girişimlerine fazla sermaye yatırdığını düşünüyor.

Bu, dikkat çekici bir değişimi işaret ediyor. Son iki on yılda, fon yöneticileri herhangi bir büyük teknoloji yatırım dalgasına ilişkin çoğunlukla şüpheci bir görüşe sahip olmamışlardı. 2005 karşılaştırması özellikle çarpıcı çünkü aşırı ısınmış sektörlerde önemli piyasa düzeltmelerinin öncesini oluşturuyor.

Bu endişeyi ne tetikliyor? Kurumsal bilanço tabloları, AI altyapısına, model geliştirmeye ve yetenek edinimine nakit akıtmaya devam ediyor. Vaadi, dönüştürücü verimlilik ve rekabet avantajları. Ancak deneyimli para yöneticileri, getirilerin harcamaları haklı çıkarıp çıkarmadığını sorgulamaya başlıyor.

"Net %20" rakamının açılması gerekiyor. Bu, harcamaların aşırı olduğunu düşünen yöneticilerin sayısının, bunu uygun veya yetersiz görenlere kıyasla %20 daha fazla olduğu anlamına geliyor. Anket metodolojisinde, net rakamlar genellikle daha derin bir kutuplaşmayı gizler — endişeleri olan gerçek yüzdesinin önemli ölçüde daha yüksek olabileceğini öne sürer.

Tarih genellikle aynı ezgiyi tekrar eder. Önceki teknolojik coşku döngüleri benzer kalıpları takip etti: başlangıç coşkusu, büyük sermaye yatırımı ve ardından bir soğutma yeniden değerlendirme aşaması. Yapay zekanın bu senaryoyu takip edip etmeyeceği ya da farklı bir yol izleyip izlemeyeceği, şu anda fon yöneticilerinin aktif olarak tartıştığı trilyon dolarlık bir sorudur.