Bazıları yaşamanın anlamsız olduğunu söyler, oysa aslında yaşamak anlamsız değil, fakir olmak anlamsız. Kazanamazsan, rahatlayamazsan, boş veremezsin. Bazıları paranın mutluluğu satın alamayacağını söyler, o zaman sadece o az paranın mutluluğu satın alamayacağını söyleyebilirim. Sun Wukong'un yetmiş iki değişimi yok ama seksen bir zorluğa katlanmak zorunda. Zamanın geri kazanılamayan bir kaynak olduğunu biliyoruz, herkes onu para kazanmak için bir araç gibi kullanıyor. Tüm dünya sanki sürekli çalışmaya, geleceğe yatırım yapmaya mahkum olmuş, yeterince para biriktirene veya terfi edene kadar gelecek planları yapmaya cesaret edemiyor. Herkes geleceğin daha iyi olacağına inanıyor, şu anki durumun sadece geçici olduğuna inanıyor. Ama gelecek gelecek, eğer şu anı iyi geçiremiyorsan, geleceğin daha iyi olacağına dair hangi mantık desteği var?