Yield Guild Games'ten bahsedildiğinde, çoğu insanın aklında Token sembolleri, NFT varlık paketleri veya insanı bunaltan bir ekonomik tasarım beliriyor.

Ama eğer lensi "insan" boyutuna geri çekersek, hikaye aslında çok daha basit - bu esasen bir grup oyuncunun başlattığı bir kurtuluş eylemi ve sonrasında tesadüfen bugünkü bu küresel topluluğun şekline dönüşmüş.

İlk motivasyon? Saf ve gerçek. Zincir oyunları oynayıp para kazanmak isteyen çok ama çok insan var, fakat yüksek giriş ekipmanları çoğu insanı kapının dışında bıraktı. Kurucu ekip ve erken dönem katılımcıları, ticari bir iş planıyla gelmediler; ellerindeki karakterleri ve eşyaları, teknik becerisi olan ama parası olmayan oyunculara ödünç verdiler: "Gel, benim ekipmanımı kullan, sen savaş." Bu "sana bir kürek ödünç verip çalışmanı sağlamak" basit mantığı, daha sonra sistematik bir şekilde işlenerek şimdi ödül bursu mekanizması haline geldi.

İnsanları neyle etkileyebilirsin?

Açıkça söylemek gerekirse, üç madde var:
Eşik düştü - yetenekli insanlar sonunda para yüzünden beklemek zorunda kalmayacaklar;
Gerçekten birinin ilgilendiği doğru - seni oyunun içine atıp kendi başına kalmana bırakmak yerine, deneyimli oyuncuların rehberlik ettiği, bir topluluğun desteklediği ve bir gelişim yolunun olduğu bir durum.
Kârlar üzerinde anlaşılabilir - kazançların nasıl bölüneceği önceden netleştirilmelidir, bu birinin diğerini sömürmesi değil, birlikte çalışıp birlikte paylaşmaktır.

YGG, organizasyon yapısında aşırıya kaçmadı. Ne tamamen geleneksel bir şirketin yukarıdan aşağıya yönetim şekli, ne de tamamen dağınık bir topluluk. Ana DAO, strateji ve fon havuzundan sorumlu ve üyeler zincir üzerinde oy kullanabiliyor; ancak "bir ekibin tüm dünyayı yönetememesi" durumunu önlemek için, uygulama katmanını bir dizi SubDAO'ya ayırdı - her bir dal, belirli bir oyuna, belirli bir bölgeye veya belirli bir oyuncu grubuna odaklanarak derinlemesine operasyon ve yerelleştirme eğitimi yapabiliyor.