#美SEC促进加密创新监管体系 Bugüne kadar unutamadığım bir vaka gördüm.

Bir anne, 1800U ana parayla 52.000U'ya ulaştı, sonra onunla iletişimi kestim—kulağa acımasız geliyor, ama bu belki de onun için yapabileceğim son şeydi.

Hikaye üç ay önce başladı. Gece saat ikide, telefonda çocuğun ağlama sesi geldi, bir de onun bastırılmış sesi: "Bir kez daha ekleme yapsam mı? Olmazsa… çocuğun eğitim parasını kullanmak zorunda kalacağım." O anda bir kural koydum: Ana parayı on parçaya böleceksin, her seferinde en fazla bir parça kullanacaksın. O anlamadı: "Bu kadar yavaş, ne zamana kadar böyle sürecek?"

Sadece şunu söyledim: "Bu piyasada, aceleyle toparlanmak isteyenler asla uzun süre yaşamaz."

Sonraki bir ay boyunca, çocuğu uyuduktan sonra her gece işlem yapmaya cesaret etti. Hesabı 1800'den 8300'e çıktı, konuşmasında sonunda biraz rahatlık vardı. Ama bana "Acaba şimdi piyasayı yakaladım mı?" diye sorduğunda, içimde bir huzursuzluk hissettim.

Nitekim, fonlarının çoğunu bir altcoine yatırdı. Gerekçesi "Bu fırsat harika, tutarsa çocuğa daha iyi bir okul bölgesi evi alırım" oldu. İki gün sonra hesabı doğrudan %40 eridi. Ona neden stop-loss koymadığını sordum, uzun süre sessiz kaldı: "Bence… bu kez farklı olmalıydı."

İletişimi kesmeden önce ona son bir mesaj attım:
"Kaybettiğin şey piyasa değil, 'bence' dediğin o cümle. Kripto para piyasasında hayatta kalanlar, en iyi teknik bilenler olmayabilir ama ne zaman korkmaları gerektiğini en iyi bilenlerdir."

Bu piyasadaki en acımasız şey şu: 1800U'dan elli bine çıkmak sezgi gerektirir, ama koruyup koruyamayacağını insan doğası belirler.

$BTC $ETH