Geçen hafta hâlâ Aralık ayında bir faiz indirimiyle piyasaların dengelenmesini umanlar vardı, ama bu hafta FED'in içinde resmen ortalık karıştı—şahinlerle güvercinler arasındaki tartışma, gece yarısı kaldıraç gruplarındaki atışmalardan bile daha şiddetli.

Önce şahin kanadına bakalım. Ellerinde çekirdek PCE verisi var (hala %2 hedef çizgisinden uzak), tavırları da oldukça sert: "Şimdi faiz mi indirilir? Bu resmen kendi kalemizi yıkmak olur! Daha önce enflasyonu bastırmak için ne bedeller ödedik, şimdi para politikasını gevşetirsek, ABD borsası hala zirvede, fiyatlar tekrar yükselirse önceki tüm emekler boşa gider." Aslında bu mantık oldukça sağlam—enflasyon henüz tam olarak soğumamışken aceleyle faiz indirmek, yeni söndürülmüş yangına benzin dökmek gibi, riski gerçekten büyük.

Ama güvercin tarafı çok daha telaşlı ve yüksek sesle itiraz ediyor: "Siz sadece enflasyona odaklanıyorsunuz! Yüksek faizler şirketlerin belini büktü, son dönemde KOBİ’lerde işten çıkarma uyarıları ardı ardına geliyor, yatırım iştahı şelale gibi düştü. Böyle sıkı para politikasına devam edersek, istihdam piyasası bir anda çökerse, zincirleme etki tüm ekonomiyi batırır!" Bu sözler de abartı değil. İstihdam dayanamazsa, ekonomi temelden sarsılırsa, kripto piyasası da bundan ayrı kalamaz, o zaman düşen sadece kısa vadeli fiyatlar olmaz.

Özetle, bu iki tarafın tartıştığı şey "faiz indirilsin mi, indirilmesin mi" kadar basit değil, aslında "enflasyonu mu koruyalım, istihdamı mı?" şeklindeki nihai bir tercih meselesi—bir taraf frene basıp önceki kazanımları korumak isterken, diğer taraf gaza basıp ekonominin durmasını önlemeye çalışıyor. İşte bu kadar parçalı ve belirsiz politika beklentisi, aslında piyasaların en çok korktuğu şey.