Önceki gün Aslan Dağı'nın zirvesinde, karşı dağdaki iki genci gün batımında uzaktaki manzaraya bakarken çekmiştim.

Onların silueti çok zayıf, ancak insanların güçlü hissetmesine neden oluyor, başka bir dağın zirvesinde duruyorlar ki, o da sadece gençlerin tırmanabileceği bir yer.

Bu anda hissettiğim şey, onların zaten sahip olduğu bir şeyden değil, hala sonsuz olasılıkları olduğu içindir.

Ne güzel!

Hayatın en güzel yaşı büyük ihtimalle böyle olmalı:

Zorlukların üstesinden gelmekten korkmamak.
Nerede olduğunu bilmemek ama gitmek istemek;
Yarın ne olacağını bilmiyorum ama yine de daha iyi olacağına inanıyorum.