Web3 Okuma Serisi (3): "Karanlık Orman Yasası"nın Asıl Anlamı ve Kötüye Kullanımı

“Kitap okumayı sev, derin anlamaya takılma; her an anladığında, sevinçle yemek yemeyi unut.” (Tao Yuanming'in buradaki “derin anlamaya takılma” ifadesi modern anlamından tamamen farklıdır ve konuyu açmak için güzel bir örnektir.)

Bizim çağımızın internetinde tuhaf bir fenomen var: kelimelerin yayılma hızı, insanların onun anlamını anlama hızından her zaman çok daha hızlıdır. O bir fenomen haline geldiğinde, aslında orijinal anlamı çoktan çözülmüş, şekil değiştirmiş ve hatta bambaşka bir hale gelmiştir. “Meme” artık kediler ve köpeklerle yapılan mizahi görsellerle eşleştiriliyor, PUA “duygusal şantaj” ile eşitleniyor, “karanlık orman kuralı” ise kripto para dünyasında güçsüzlerin güçlülere karşı mücadelesini tanımlamak için kullanılıyor… Bu kelimelerin kökeni aslında oldukça derin bir geçmişe sahiptir.

Bu seride, onların gerçek anlamı ve evrimi hakkında derinlemesine ve anlaşılır bir şekilde konuşacağız.

Kripto dünyasında, “karanlık orman kuralı” genellikle “zayıf düşer, güçlü kalır” rekabet ortamını tanımlamak için kullanılır: öldür veya öldürül, önce harekete geçen kazanır, hatta daha eski bir terim olan “orman yasası” ile birbirine karıştırılır. Ancak bunun kaynağı, aslında Liu Cixin'in “Üç Cisim Problemi” adlı eserinde ortaya koyduğu bir evrensel hayatta kalma hipotezidir: Evren, karanlık bir orman gibidir, her uygarlık gizlice avlanan bir avcıdır; konumunu ilk açıklayan yok edilme tehlikesi altındadır. Bu nedenle, her uygarlık sessiz kalır ve “yılanı korkutacak dalı kırmaktan” kaçınır. Bu roman, modern Çin bilim kurgu eserleri arasında en çok tercih edilenlerden biridir; Netflix de bunu bir diziye uyarlamıştır ve orijinal Çince eserin gerilimi ile metaforları, İngilizce çeviriden daha etkileyici bir şekilde aktarılmıştır.

Bu teorinin arkasında tam bir mantık zinciri var: Evren ölçeğindeki bir rekabette, hiçbir uygarlık diğerinin niyetini tamamen doğrulayamaz ve teknolojik gelişim seviyesindeki asimetri, potansiyel tehditlerin katlanılamaz olduğu anlamına gelir. Bu nedenle, en güvenli strateji kendini gizlemek ve aynı zamanda her an saldırıya geçme yeteneğini korumaktır. Bu, oyun teorisi, bilgi asimetrisi ve hayatta kalma baskısının ortak etkisinin bir sonucudur ve sadece basit bir “sahada hayatta kalma kuralı” değildir. Ekonomi dilinde benzetme yaparsak, bu daha çok evrensel bir “mahkum ikilemi” gibidir: Kendi en büyük çıkarları için, uygarlıklar arasında genel olarak en iyi olmayan bir hayatta kalma stratejisi seçilmiştir.

Ancak, bu benzetmenin kötüye kullanılma riski de mevcuttur. Tüm rekabetler “karanlık orman” koşullarına uymamakta ve tüm çatışmalar “önceden saldırı” ile çözülmek zorunda değildir. İnternet dünyasında evrensel bir iletişim uçurumu yoktur; bilgi aktarımı ve güven inşa etmek, uzay medeniyetinden çok daha kolaydır. Bu teorinin orijinal bağlamını anlamak, onu uygun senaryolarda kullanabilmek için gereklidir; bunu “kripto dünyası bir savaş alanıdır” sloganına indirgemek yerine.