Kalemini bıraktığın zaman, bir samurayın kılıcını kınına sokar gibi bir gururla, bu sefer kendin için savaşıyorsun!

Yirmili yaşların başındayken, bazıları yalnızlıktan kurtuldu, bazıları yoksulluktan kurtuldu, ama ben ipimden kurtuldum, sanki bir siber köpek gibi saçmalıklar içinde koşuyorum.

Bugün kitap okumayı bileceğimi bilseydim, geçmişte kahraman olmaktan pişman olurdum. — Li Xin

Ben büyük bir kadın değilim, çok sıradanım. Gelecekte başarılı olmanı umuyorum, artık böyle zor günler geçirmeyelim, ben de rahat bir hayat sürmek istiyorum. Ama olmasa bile, seni sevmeye devam edeceğim. Sadece benden söz vermeni istiyorum, her zaman en iyiye doğru çaba gösterme konusundaki kararlılığını asla bırakmayacaksın.

Senin için her zaman bir yabancı olarak anmak zorundayım.

İş yaparken başkalarını düşünmeli, kitap okurken kendine faydalı olacak şekilde çalışmalısın.

Ben yeterince iyi olduğumda seni takip edeceğim, neyin uygun olup olmadığına bakmam.

Dünyadaki en uzak mesafe, yaşam ile ölüm arasında değil, bir ebeveyn toplantısında, kayınvalidenizin tam önünüzde olduğu ama sadece AE diye bağırabildiğiniz mesafedir.

Kendimle oturup sohbet ediyorum, benimle ben, ikimiz de çok yorgun hissediyoruz; biri tartışmalardan uzaklaşmak isterken, diğeri yüksek sesle geri adım atmamamız gerektiğini söylüyor.

Tüm dünyaya hayal kırıklığına uğramana gerek yok, yüz adım içinde, kesinlikle güzel otlar vardır.

Yazmaya başlamamdan beri, bu günler gerçekten yıl gibi geçiyor, aklımda, kalbimde, düşüncelerimde hep siz varsınız, gerçekten sizin yüzünüzden dayanamayacak hale geldim, bu şeyleri yazmadığım takdirde kendimi kötü hissedeceğim, depresyona gireceğim, belki de hayatımı kaybedeceğim.

Gündüz gökyüzünü, akşam bulutları izlerim, yürürken seni düşünürüm, otururken seni düşünürüm. Baharda çiçekleri seyrederim, kışın karı izlerim, uyanıkken seni düşünürüm, rüyamda da seni düşünürüm.

Ayrıldıktan sonra, arkadaş olma. İlk başta bu kadar gerçek, bu kadar derin sevdik. Sonunda arkadaş olmak, yabancı olmaktan daha iyi.

Sonunda nasıl kaybettiğimi anladım, meğerse onun ve senin kadar aşağılık biri değilmişim.

Sadece konuşmak, yüz yıl öğrenmeyi boşa harcamaktır.

Sakin bir sonbahar gecesinde, gece su gibi serin olduğu için hoşlanıyorum, serin çiğ damlalarının hissini duyabiliyorum.

Bugünün bir dakikasını bile boşa harcamak, yarın pişmanlık bırakır.

Bir insanın güzelliği dış görünüşte değil, yetenek, duruş ve karakterdedir.

Bir zamanlar senin olmadığında, tüm dünyamı kaybettiğimi düşünmüştüm, ama şimdi sen gittin, dünyam hâlâ var.